De achtertuin
Door: NN
Blijf op de hoogte en volg Nomen
08 Juni 2017 | Spanje, Zamora
Onderweg naar Zamora zagen we een bord met een korte uitleg van alle historische paden en verbindingswegen die daar op een paar km2 liepen of gelopen hebben. Wel of niet nog zichtbaar. Van de oude Romeinse weg zal niet veel meer over zijn. Nog wel in Merida en Romeinse overblijfselen als boogbruggen en triomfbogen.
De Romeinen legden die weg 2000 jaar geleden al aan. Een belangrijke verbindingsweg, waar anderen in latere tijden gretig gebruik van hebben gemaakt. De Moren konden na 711 daardoor, over diezelfde weg, vanuit het zuiden oprukken naar het noorden. Pas in de Picos en omgeving Baskenland konden ze worden tegengehouden door de katholieken. Ook de Zilverroute volgt eigenlijk die oude Romeinse weg. Toen de veroveraars van Zuid-Amerika, afkomstig uit de Extremadura (o.a. Pizarro uit Trujillo en Cortes uit Medellin), al dat geroofde zilver naar Spanje haalden was de Via de la Plata (Zilverroute) een belangrijke aanvoerweg. Eeuwen lang werd, na het verval van Spanje, de route daarna gebruik door herders met hun kudde schapen.
De verbinding leefde weer op door de mijnbouw in Asturië, in het noorden dus. Een spoorlijn van noord naar zuid, de ijzeren Via de la Plata werd aangelegd. Maar ook die werd steeds minder gebruikt. Dan breekt de moderne tijd aan, de tijd van het verkeer op de autoweg - de N630. Dat verkeer neemt fors toe.
In twee eeuwen zie je dus op diezelfde lijn door Spanje, wel of niet nog zichtbaar in het landschap, die ene verbindingsroute. Van de oude Romeinse weg tot de N630 en de vervanger daar weer van, de snelweg. Op dat ene bord, op weg naar Zamora, mooi in beeld gebracht.
Dat is ook onze kritiek op de fietsroute in ons boekje. Die volgt wel de Zilverroute in grote lijnen, maar is vaak op zoek naar leuke alternatieven voor de saaie stukken van de N630. Als je dan te veel gaten schiet in die oorspronkelijke historische Zilverroute, dan mag het fietsboekje niet de Zilverroute heten.
Nog even stil staan bij de prachtige reactie op ons verslag 'Verrassingen' van M. 'Zijn wij niet allemaal pelegrino's'. 'De mens op drift. Op zoek naar plata, vis, een toer met gelijkgestemden of iets met een religieus motief'. Zijn wij niet allemaal pelegrino's. Alsof je hier dominee Gremdaat hoort doorklinken. En 'in zekere zin wel' is een passend vervolg. Aan het eind van de tocht, in Santiago dus, kun je op vertoon van je pelgrimspaspoort, voorzien van voldoende stempels, je credencial ophalen. Wel eerst nog een formulier invullen. Met welk doel je de tocht hebt gemaakt. Vanuit je religie, spirituele redenen of gewoon om de sportieve prestatie. In dat laatste geval krijg je niks. Ook hier de vraag 'op zoek naar .....'. Met het antwoord 'op zoek naar jezelf' kom je ook al een heel eind. Katholieken bouwen veel elastiek in. Het grootste probleem in Santiago zal zijn, om in die hele lange rij te staan, om dat bewijs te bemachtigen. Pas dan zal menige wandelaar of fietser 'rust in zijn kont hebben'. Eindelijk het doel bereikt.
Bij nader inzien heb je daar helemaal geen pelgrimsroute voor nodig. Een achtertuin en een goed boek. Dat is voldoende.
De Romeinen legden die weg 2000 jaar geleden al aan. Een belangrijke verbindingsweg, waar anderen in latere tijden gretig gebruik van hebben gemaakt. De Moren konden na 711 daardoor, over diezelfde weg, vanuit het zuiden oprukken naar het noorden. Pas in de Picos en omgeving Baskenland konden ze worden tegengehouden door de katholieken. Ook de Zilverroute volgt eigenlijk die oude Romeinse weg. Toen de veroveraars van Zuid-Amerika, afkomstig uit de Extremadura (o.a. Pizarro uit Trujillo en Cortes uit Medellin), al dat geroofde zilver naar Spanje haalden was de Via de la Plata (Zilverroute) een belangrijke aanvoerweg. Eeuwen lang werd, na het verval van Spanje, de route daarna gebruik door herders met hun kudde schapen.
De verbinding leefde weer op door de mijnbouw in Asturië, in het noorden dus. Een spoorlijn van noord naar zuid, de ijzeren Via de la Plata werd aangelegd. Maar ook die werd steeds minder gebruikt. Dan breekt de moderne tijd aan, de tijd van het verkeer op de autoweg - de N630. Dat verkeer neemt fors toe.
In twee eeuwen zie je dus op diezelfde lijn door Spanje, wel of niet nog zichtbaar in het landschap, die ene verbindingsroute. Van de oude Romeinse weg tot de N630 en de vervanger daar weer van, de snelweg. Op dat ene bord, op weg naar Zamora, mooi in beeld gebracht.
Dat is ook onze kritiek op de fietsroute in ons boekje. Die volgt wel de Zilverroute in grote lijnen, maar is vaak op zoek naar leuke alternatieven voor de saaie stukken van de N630. Als je dan te veel gaten schiet in die oorspronkelijke historische Zilverroute, dan mag het fietsboekje niet de Zilverroute heten.
Nog even stil staan bij de prachtige reactie op ons verslag 'Verrassingen' van M. 'Zijn wij niet allemaal pelegrino's'. 'De mens op drift. Op zoek naar plata, vis, een toer met gelijkgestemden of iets met een religieus motief'. Zijn wij niet allemaal pelegrino's. Alsof je hier dominee Gremdaat hoort doorklinken. En 'in zekere zin wel' is een passend vervolg. Aan het eind van de tocht, in Santiago dus, kun je op vertoon van je pelgrimspaspoort, voorzien van voldoende stempels, je credencial ophalen. Wel eerst nog een formulier invullen. Met welk doel je de tocht hebt gemaakt. Vanuit je religie, spirituele redenen of gewoon om de sportieve prestatie. In dat laatste geval krijg je niks. Ook hier de vraag 'op zoek naar .....'. Met het antwoord 'op zoek naar jezelf' kom je ook al een heel eind. Katholieken bouwen veel elastiek in. Het grootste probleem in Santiago zal zijn, om in die hele lange rij te staan, om dat bewijs te bemachtigen. Pas dan zal menige wandelaar of fietser 'rust in zijn kont hebben'. Eindelijk het doel bereikt.
Bij nader inzien heb je daar helemaal geen pelgrimsroute voor nodig. Een achtertuin en een goed boek. Dat is voldoende.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
