Het zit mee of het zit tegen
Door: NN
Blijf op de hoogte en volg Nomen
05 Juni 2017 | Spanje, Béjar
Bij het kiezen van deze bestemming was nog een bijkomend voordeel. Een duik in het zwembad. Zo aan het eind van een fietsdag een welkome opfrisser. Esthetisch niet geheel verantwoord. Tussen al die egaal-bruine zwemmers 'fietshelden' met sterk afgetekende combinatie van wit en bruin.
Laten we niet vergeten, dat je op een camping weer eens iemand spreekt. Nederlanders met name. Onze rijke middenklasse, vriendelijke senioren, die al vanaf april, begin mei op pad zijn. En toch, oh verbazing, b.v. eind juni weer thuis moeten zijn. En dat is dan echt gekoppeld aan een vaste datum. Ons advies: blijf zo lang mogelijk weg. En verras iedereen als je zo op een dag weer thuis bent.
Zondag, eerste pinksterdag, viel de te verwachten inspanning tegen. Het aantal kilometers omhoog was niet alleen het probleem, maar ook de wind. En lange stukken vals plat omhoog met tegenwind, is wat je je ergste vijand nog niet wenst. In Banos de Montemayor is het op deze eerste pinksterdag druk met dagjesmensen. Aangevoerd per bus. En waar willen al die mensen van het Spaanse platteland graag naar toe op eerste pinksterdag. U weet het wellicht, naar Banos de Montemayor, een trekpleister waar ze rieten mandjes verkopen. En Banos is ook de plek waar je moet zijn voor rieten stoeltjes en alles wat je nog meer van riet kan maken. En dat is veel.
Overigens bij het binnenfietsen van Banos zien we een bekende. Een Spaanse wandelaar. Rond de zeventig. Prachtig witte baard, strohoed, stevige lage wandelschoenen. Bronsbruin. Bezig met een huzarenstukje. Hij heeft ons duidelijk gemaakt, dat hij niet alleen naar Santiago loopt, maar een rondje Spanje doet. La Vuelta Espagna. En soms wel dagafstanden van 50 km heeft. Het feit dat we hem in dat dorp tegen komen en ook de vorige dag in Canaveral bewijst zijn bewering. En ondanks zijn leeftijd loopt hij soepel, atletisch en met een constante snelheid. In Canaveral nuttigde hij zaterdag zijn ontbijt op het terras van onze verblijfplaats van die nacht. Hij leek aanvankelijk wat in zichzelf gekeerd, maar even later zien we hem daar in de kroeg druk communiceren en even later zijn geluk beproeven bij een gokautomaat.
Banos is het begin van de klim naar de Puerto de Bejar. Als we denken, dat we boven zijn, staat er opeens een bord 'Puerto de Bejar 1 km'. Dan ga je er vanuit, dat eindbestemming Bejar dalend is te bereiken. Dat klopt, behalve de laatste twee km. Die gaan toch weer omhoog.
Onderweg wel weer een reuzendeal gedaan. Voor heel weinig geld een kamer gereserveerd in een zoveel sterren hotel. Moe, maar voldaan komen we bij het hotel aan. Alles geregeld en onze eigen gebruikelijke traditie volgend even als beloning een cerveza in de hotelbar. Daar, in ons wielertenue, jagen we de met name oudere dure gasten van het hotel, de stuipen op het lijf. Een groepje 'oude taarten' zit in een hoekje van de bar ons verschrikt aan te kijken. Het geluid van de volière valt even stil. Wij kijken hun vriendelijk aan. Goed volk. De intense conversatie gaat weer verder. De goed gesoigneerde twee jonge obers serveren bij de borrel ook 'something to eat'. Dus we nemen ook nog een tweede cerveza.
Maandag een lange rit naar Salamanca en dan een rustdag in die wonderschone stad.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley