De bierfiets

We zitten bij El Tragaluz een eenvoudige middaglunch te verorberen. Lopen langs de rivier en het min of meer doelloos rondbanjeren door Sevilla maakt hongerig. We zijn al vaker in deze prachtige warmbloedige stad geweest en hoeven dus niet zonodig al die highlights te zien. We kijken van de buitenkant naar het spel tussen de Sevilliaan en de toerist. 'Nee, we hebben geen hoed nodig' en 'we willen niet op die boot' en 'korting op een flamencokaartje is alleraardigst, maar niet vandaag'. Lange rijen voor de kassa van het Alcázar. Het is druk in de smalle straatjes. De stadsgidsen laveren met hun groep door het ogenschijnlijke doolhof. De slanke paardjes trekken moeiteloos de rijtuigjes met toeristen door het stadscentrum, terwijl de koetsier zijn mobieltje controleert op wereldnieuws. Het is vandaag nog maar 29 graden, maar het kwik kan hier makkelijk ook naar 40 graden lopen. Sevilla zoals het is en hoort te zijn.
Maar daar op het schaduwterras van El Tragaluz slaat de schrik ons om het hart. Is hier sprake van het eerste teken van Sevilla in verval. Hebben de bestuurders van deze wonderschone stad tijdens een siësta allemaal liggen te slapen. Wordt de onschatbare waarde van het cultureel erfgoed van de stad hier niet in ernstige mate aangetast. Er draait rond de middag een vehikel de straat in met daarop of daaraan een grote groep lallende, waarschijnlijk provinciale jongelui. Een bierfiets. In Sevilla. Dat kan toch niet. En met die afkeurende blik staat ook 'onze' ober naar het voorbijtrekkende tafereel te kijken. Ondertussen schiet mevrouw Trump from the USA van tafeltje 6 hier een foto van. De ober weet gelijk welk vlees hij in de kuip heeft vandaag. We zien hem denken, 'die cultuurbarbaar trekken we vandaag een poot uit'. En heel charmant prijst hij zo'n beetje de hele menukaart aan. Binnen een mum van tijd staat de hele tafel vol. Ze vinden alles delicious aan tafel 6. De glazen worden rijkelijk bijgevuld. Als Manuel onze kant op kijkt met een vragende blik 'nog een cerveza' ziet hij op datzelfde moment dat die truc bij ons niet werkt. Hij heeft al lang in de gaten dat tafel 13.door de wol geverfde fietsers zijn. Pelegrinos, die morgen op de fiets stappen in noordelijke richting.